Kwiaty pięknie prezentują się w naszych wnętrzach i ożywiają każde pomieszczenie. Ci, którzy nie mają ręki do kwiatów i nawet kaktus może mi zwiędnąć, szukają roślin mało wymagających – takich, które są łatwe w uprawie. Do tego rodzajów kwiatów, między innymi, należy zamiokulkas.
Z artykułu dowiesz się w jaki sposób uprawiać i jak pielęgnować zamiokulkas, by był zdrowy i długo zdobił nasz dom.
Zamiokulkas – co to za kwiat?
Zamiokulkas zamiolistny, zwany potocznie „żelazną rośliną” to wieloletnia roślina zielona. Naturalnie występuje we wschodniej i południowo-wschodniej Afryce. Na przełomie XX i XXI wieku stał się popularną rośliną domową. Korzeń zamiokulkasa ma postać zdrewniałego kłącza, bulwy. Łodygi to wyrastające spod ziemi kłącza – są zielone, dość grube i lekko zdrewniałe. Liście ciemnozielone, o eliptycznym kształcie, mięsiste i skórzaste – pięknie błyszczą i są całym urokiem rośliny. Czasem (choć jest to rzadkie zjawisko) kwiat owocuje – owoc przypomina białą, spłaszczoną jagodę.
Roślina w warunkach domowych, może osiągnąć nawet 80 cm wysokości – jest więc dość spora. Najczęściej kwiat ma postać smukłą, a łodygi ułożone są blisko siebie, można też spotkać odmiany bardziej rozłożyste.
Roślina nie ma właściwości trujących, choć obecność szczawianu wapnia, może podrażnić i spowodować ból języka, gardła i jamy ustnej. W przypadku spożycia (stwierdzono przypadki pogryzienia liści zamiokulkasa przez dzieci) ból może utrzymywać się około doby. Jamę ustną należy wypłukać wodą oraz podać leki przeciwbólowe. Mimo, że roślina nie wykazuje właściwości toksycznych, należy zachować ostrożność i pilnować najmłodszych by nie spożywali liści i innych części rośliny. Zamiokulkas może być trujący dla kóz*
Uprawa zamiokulkasa
Stanowisko
Roślina preferuje jasne stanowisko, ale nie w bezpośrednim nasłonecznieniu. Należy unikać częstej zmiany miejsca – kwiat nie lubi gdy często się go przenosi i stawia w nowym miejscu. Zamiokulkas będzie też rósł w zacienionych pomieszczeniach, ale wtedy łodygi mogą się wyciągać, a liście zrobią się jasnozielone. Roślina nie lubi przeciągów. Liście wyciągają się w stronę słońca dlatego należy regularnie obracać doniczkę. Zbyt duże nasłonecznienie może spowodować, że liście zrobią się żółte i opadną. Optymalna temperatura wzrostu jest dość wysoka i wynosi 20-25 stopni. Roślina ginie w temperaturze poniżej 5 stopni.
Ziemia
Zamiokulkas najlepiej rośnie w ziemi żyznej, próchniczej i przepuszczalnej o pH 5,5-6,5 (można więc użyć ziemi uniwersalnej do roślin doniczkowych, której pH mieści się w tych granicach). Roślina wymaga wymieszania ziemi z piaskiem lub żwirem. Na dno doniczki należy wsypać warstwę drenażu np. keramzyt. Lepiej zasadzić kwiat do doniczki szerszej niż wyższej, zapobiegnie to rozrostowi kłączy. Ze względu na dość spore rozmiary rośliny, doniczka powinna być duża i stabilna.
Problemy w uprawie
Zamiokulkas jest praktycznie rośliną bezproblemową w uprawie. Jedyne, co może jej zaszkodzić to nadmiar wody, skrajny niedobór światła lub zbyt niska temperatura. Najczęstszym problemem jest żółknięcie liści, może to być przyczyną nadmiernego nasłonecznienia lub przelania. Choroby, które mogą zaatakować naszą roślinę to fytoftoroza – choroba wywołana przez grzyby, spowodowana zbyt mokrym podłożem i chłodnym stanowiskiem. Liście zaczynają gnić, roślina nie wytwarza młodego ulistnienia, a na starym mogą pojawić się wodniste plamy. W takiej sytuacji, należy przenieść kwiat w cieplejsze miejsce i przesadzić do nowego, suchego podłoża. Roślinę mogą zaatakować również choroby bakteryjne – zamiokulkas zaczyna gnić – w takiej sytuacji, niestety nie uda nam się uratować kwiatka.
Pielęgnacja
Podlewanie
Roślina nie toleruje nadmiernej wilgoci. Należy podlewać ją umiarkowanie i tylko wtedy, gdy podłoże jest całkowicie suche. Zamiokulkas potrafi wytrzymać bez wody 2 tygodnie, a nawet dłużej. Roślina pobiera wodę do liści, łodyg i bulw – tam potrafi ją przechowywać przez długi czas (nawet 3-4 miesiące), pobierając taką ilość, jaka jest jej potrzebna do przeżycia. Czasem można zrosić roślinę pod prysznicem. Zbyt mokre podłoże lub woda zalegająca w podstawce doniczki, mogą doprowadzić do gnicia korzeni i obumarcia całej rośliny – jest ona wtedy nie do uratowania.
Nawożenie
Zamiokulkas nie wymaga nawożenia. W okresie intensywnego wzrostu, można zasilić roślinę biohumusem lub nawozem wieloskładnikowym, stosując 1/2 zalecanej dawki. Podczas nawożenia należy zachować ostrożność, lepiej zmniejszyć dawkę i zasilać roślinę rzadziej, niż zaszkodzić jej nadmiarem składników odżywczych.
Przesadzanie i rozmnażanie rośliny
Młode rośliny przesadzamy co roku, starsze co dwa, trzy lata. Zamiokulkas przesadzamy wiosną. Podczas tej czynności można rozmnożyć roślinę. Najszybszym sposobem na rozmnożenie rośliny jest podział kłącza, można też pobrać liście z dolnej lub środkowej części łodygi i umieścić je w wilgotnym podłożu – ten sposób jest jednak bardzo długotrwały, ponieważ zanim dojdzie do wzrostu rośliny z pojedynczego liścia upłynie kilka lat. Liście ukorzeniają się po około 4 tygodniach.
Zamiokulkas jako dekoracja domu
Zamiokulkas to popularna roślina domowa, jej uprawa jest prosta i niewymagająca, przez co znajduje swoich zwolenników. Kwiat ten jest piękną ozdobą domu. Dzięki temu, że rośnie nawet na stanowiskach półcienistych i cienistych, można hodować ją również w ciemnych pomieszczeniach takich jak przedpokój lub korytarz.
Zamiokulkas wspaniale będzie pasować do salonu, jadalni lub gabinetu. Roślinę można uprawiać także w sypialni, a nawet w łazience.
Bardzo ładnie prezentują się długie donice obsadzone kilkoma sztukami zamiokulkasa, tworząc coś w rodzaju niskiej, zielonej ścianki – taką ozdobę można wykorzystać np. do oddzielenia części jadalnej od kuchni lub salonu. Kwiatek będzie też pięknie wyglądać ustawiony na wysokim kwietniku lub w atrakcyjnej, ozdobnej donicy.
Zamiokulkas to piękna i wytrzymała roślina, która ozdobi nasze wnętrze, warto więc zdecydować się na jej uprawę.
